ธรรม ๓ อย่าง : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 9 / 10

จุดมุ่งหมายสูงสุดของการเจริญวิปัสสนากัมมัฏฐาน คือ การหลุดพ้นจากทุกข์ ถึงความเป็น พระอรหันต์และบรรลุมรรคผลนิพพาน 2.3 ความสัมพันธ์ของสมถะและวิปัสสนากัมมัฏฐาน 2.3.1 สมถะและวิปัสสนาเป็นหลักปฏิบัติเพื่อการ

บทความนี้นำเสนอถึงจุดมุ่งหมายของการเจริญวิปัสสนากัมมัฏฐานที่มุ่งมั่นสู่การหลุดพ้นจากทุกข์ เพื่อการบรรลุนิพพานและพระอรหันต์ โดยมีการอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างสมถะและวิปัสสนาที่ต้องทำควบคู่กันเพื่อการรู้

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 78 ที่ ๓ อย่างนั้นเหมือนกันฯ ธรรม ๑๘ กับโลภะและมานะ ถึงการ สงเคราะห์เข้าในอสังขาริกจิตที่ 4 เหมือนกัน ฯ ก็ธรรม ๒๐ เหล่านั้น นั่นแล เว้น

เนื้อหาในหน้านี้เน้นการวิเคราะห์ธรรม ๑๘ กับโลภะ มานะ และการสงเคราะห์ในอสังขาริกจิตที่ ๔ รวมถึงธรรม ๒๐ และสิ่งที่เกี่ยวข้องกับอกุศลจิตต่าง ๆ ที่มีการประกอบด้วยอาการ ๓ ประการ และสรุปการส่งเสริมในด้านจิต

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 369 เหตุปัจจัย ฯ มีคำอธิบายที่ท่านกล่าวไว้ว่า เป็นปัจจัยโดยฐานเป็นเหตุ คือเป็นปัจจัยโดยความเป็นเหตุฯ พึงทราบสันนิษฐานว่า ธรรมเป็น เครื่

เนื้อหานี้ว่าด้วยการศึกษาเหตุปัจจัยภายใต้ข้อคิดในอภิธัมมัตถสังคหบาลี โดยอธิบายสิ่งที่เป็นเหตุและปัจจัย โดยเฉพาะธรรมทั้ง 5 ที่เป็นเครื่องค้ำจุนแก่รูปและนามธรรมในปวัติกาล รวมถึงการอธิบายเกี่ยวกับอารัมมณ

สมเด็จพระญาณสังวรสมเด็จพระสังฆราชสกลมหาสังฆปริณายก ๑๗๓ พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสถึงพระราชาจักรพรรดิไว้โดยความว่า พระราชา จักรพรรดิทรง ตั้งอยู่ในธรรม ทรงเป็นพระธรรมราชา ไม่ทรงยังจักรอันไม่มีพระราชาให้เ

พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสถึงพระราชาจักรพรรดิที่ตั้งอยู่ในธรรม ทำให้พระราชาเป็นธรรมราชา ซึ่งมีความเคารพต่อธรรม มีธรรมเป็นธงและตราในการปกครอง พระองค์ทรงจัดการรักษาความสงบสุข โดยธรรมทั้ง 5 ประการ เป็นส่ว

ประโยค - วิถีธรรมเราปท. ภาค ๑ ตอนที่ 267 แห่งจิตเจตสิกทั้งหลายทั้งปวง บัณฑิตพึงรำลึกว่า ชื่อว่าอารมมนปัจจัย [แก่อธิปิติปัจจัย] ธรรมผู้อดหนุนโดยความเป็นใหญ่ ชื่อว่าอธิปิจฉัย อธิปิติ-ปัจจัยนั้นมี ๒ อย่า

ในบทนี้เสนอแนวคิดเกี่ยวกับอารมมนปัจจัยและอธิปิติปัจจัยที่ส่งผลต่อจิตเจตสิก โดยอธิบายว่ามีองค์ประกอบอย่างไร และความสำคัญของฉันทะ วิริยะ จิตตะและวิงสาเป็นอธิปปัจจัยในการพัฒนาธรรมด้านจิตใจที่มีความสำคัญใ

ประโยค: ปฐมสมันตปสาทิกาแปล ภาค ๑ หน้า 193 [ ธรรมมุติฐิญาณ ] ปัญญาในการกำหนดปัจจัย โดยองค์ที่ท่านกล่าวไว้ว่าอย่างนี้ว่า " อวิชชานี้ เป็นตัวเหตุ สังขารทั้งหลายเกิดจากเหตุ อวิชชาและสังขารแม้ทางสองนี้ ก็เ

บทความนี้นำเสนอเรื่องปัญญาในการกำหนดปัจจัย โดยเฉพาะอวิชชาและสังขาร เป็นเหตุสำคัญที่เกิดขึ้นในกระบวนการปฏิจจสมุปบาท โดยอธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างเหตุและผลในชีวิต อวิชชาเป็นสาเหตุหลัก และทุกองค์แห่งปฏ

ประโยค ( ตอน) - ปฐมสมบูรณ์ปฏิทินกาแสดง แปล ภาค ๑ - หน้าที่ 194 ด้วยศัพท์คือดนหาอุปาทานและภาพมันเอง เพราะฉะนั้น ธรรม ๕ เหล่านี้ จัดเป็นกรรมวัฏในกาลบัดนี้ ธรรม ๕ เหล่านี้ จัดเป็นวัฏต่อไป ( ในอนาคต ) เพ

เนื้อหาในบทนี้ให้ความรู้เกี่ยวกับองค์ปฏิจฉสมบูรณ์และกรรมวัฏในธรรม ๕ โดยมีการกล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างสังขารกับวิญญาณและการบรรลุธรรมของพระผู้พระภาคเจ้า การศึกษาเรื่องนี้เป็นการเข้าใจเกี่ยวกับปัญญาและ

ประโยค - ปรัชญาสำหรับกาสักภาค ๑ - หน้า 119 [ การนำธรรมมเข้าไป ] ในการนำธรรมเข้าไป มีวิจารณ์ดังนี้ :- เทศนธรรม พึ่ง ทราบว่า " ธรรม " อีกอย่างหนึ่ง ธรรมรุกเข้ อันต่างกันด้วย ความวิบัตในนรก และสมบัติในส

ในบทนี้มีการพูดถึงการนำธรรมเข้าสู่เทศนา โดยอธิบายถึงผลกระทบที่เกิดขึ้นต่อผู้ฟังเกี่ยวกับนรกและสวรรค์ พร้อมกับการวิเคราะห์เกี่ยวกับกรรมและความเชื่อที่เกี่ยวข้องกับทั้งสองสถานที่ ภิกษุได้ชี้ให้เห็นว่า บ

ประโยค - พระธรรมปิฎกาธิบาย ภาค ๑ - หน้า 30 พระราชสัญจรว่า "ธรรมทั้งหลาย มีใจเป็นหัวหน้า มีใจเป็นใหญ่ สำเร็จและด้วยใจ ถ้าผู้อ Organizationไร้ ร่า พูดอยู่ดีได้ ทำอยู่ดี, ทุกย่อมไปตามเขา เพราะเหตุนัน ดู

พระราชสัญจรกล่าวถึงธรรมและจิตใจว่าเป็นหัวหน้าของการกระทำ นอกจากนี้ยังได้มีการอธิบายถึงจิตที่เป็นไปในภูมิ ๔ ว่าจิตทำให้เกิดผลดีหรือไม่ดี และการกระทำตามจิตใจนั้นจะส่งผลต่อชีวิต การศึกษาเรื่องธรรมและอธรร

๔) สัมมาสมาธิ คือ รักษาใจให้มั่นคงไม่ หวั่นไหว ณ ศูนย์กลางกายภายในตัวอย่างต่อเนื่อง เมื่อเราปฏิบัติมรรคมีองค์ ๘ ได้เต็มที่เมื่อไหร่ เมื่อนั้นเราย่อมเห็นธรรมที่อยู่ในตัว ถ้าไม่ปฏิบัติ มรรคมีองค์ ให้เต็

สัมมาสมาธิคือการรักษาใจให้มั่นคงที่ศูนย์กลางกายภายใน ด้วยการปฏิบัติมรรคมีองค์ ๘ อย่างต่อเนื่อง ทำให้เห็นธรรมะในตัวได้ เมื่อผู้ปฏิบัติสามารถทำมรรคมีองค์ได้อย่างครบถ้วนและต่อเนื่อง จะมีความรู้สึกโปร่งเบ

ธรรมะเพื่อประชา มหาโควินทสูตร (ตอนที่ ๒ พุทธคุณ ๘ ประการ) ២៨៤ พวกเทพชั้นดาวดึงส์พร้อมทั้งท้าวสักกะ เห็นข้อนี้แล้วจึง ปีติยินดี เกิดความเลื่อมใสในพระบรมศาสดามาก แม้จะอยู่บน สวรรค์ต่างแสวงหาบุญ ด้วยการพ

ในมหาโควินทสูตรตอนที่ ๒ นี้ พวกเทพชั้นดาวดึงส์และท้าวสักกะได้แสดงความเลื่อมใสในพระคุณของพระบรมศาสดา ผู้ซึ่งทรงปฏิบัติเพื่อเกื้อกูลแก่ชาวโลก มีพระคุณ ๔ ประการที่สำคัญ ได้แก่ การปฏิบัติเพื่อความสุขของมน

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 71 จิตตกัมมัญญตา๑ กายปาคุญญตา ๑ จิตตปาคุญญตา ๑ กายุชุกตา ๑ จิตตุชุกตา ๑ ชื่อว่าโสภณสาธารณะ ฯ เจตสิก ๓ คือ สัมมาวาจา ๑ สัมมากัมมันตะ ๑ ส

เนื้อหาเกี่ยวกับอภิธัมมัตถสังคหบาลีอธิบายถึงเจตสิกและการจัดหมวดหมู่ต่างๆ เช่น กายปาคุญญตา และจิตปาคุญญตา รวมถึงการประมวลผลเจตสิกที่มีผลต่อจิต บทวิเคราะห์ในเนื้อหาที่จะกล่าวถึงเจตสิก และการรวมกับปัญญิน

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 118 อภิธัมมัตถสังคหฎีกาแปล พรรณนาความปริเฉทที่ ๓ [ข้อความเบื้องต้น] บัดนี้ ท่านอาจารย์เพื่อแสดงการสงเคราะห์จิตและสิกตามที่ กล่าวแล้ว เข

เนื้อหานี้กล่าวถึงการจำแนกธรรมในอภิธัมมัตถสังคหะ โดยเฉพาะการวิเคราะห์จิตและสิกตามที่ประสบการณ์ต่าง ๆ สื่อถึง เป็นการชี้ให้เห็นการประสานกันของจิตและเจตสิกที่มีความหลากหลาย โดยการวิเคราะห์ตามเวทนา เหตุ

…ปฐมมรรคละอยู่ (และ) เพราะกิริยาเครื่องกำหนดที่มากหลายนอกนั้น อันมรรคเบื้องบนทั้งหลายละอยู่ ๆ ในอกุศลธรรม ๓ อย่างนั้น แม้ ธรรมที่บางทีอันทัสสนะพึงละ อาจารย์ทั้งหลายเรียกว่า "ธรรมอัน ทัสสนะพึงละ" ในกัมมนิทเทสนี้ เพ…

งานเขียนนี้ เซียนท่านได้อธิบายถึงแนวคิดอันเกี่ยวข้องกับอภิธัมมหาสังสารในมุมมองของกรรมและธรรม โดยเฉพาะว่าด้วยมรรคเบื้องบน ๓ อย่าง ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสถึง 'ภาวนา' ซึ่งเกี่ยวพันกับการเห็นพระนิพพานแล

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 335 เพราะมีกิจ ๒ อย่าง ด้วยอำนาจแห่งสัมธินทรีย์ และสัทธาพละ ฯ เป็นวิภาคอันประเสริฐ คือยอดเยี่ยม แห่งธรรม ๓๓ อันสูงสุด คือ วิเศษสุด เพรา

บทความนี้มีการวิเคราะห์ธรรม 33 อันสูงสุดที่เกี่ยวกับอภิธัมมัตถสังคหบาลีและอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา โดยแสดงถึงรายละเอียดของกิจ 2 อย่าง คือ สัมธินทรีย์และสัทธาพละ การผสมผสานระหว่างโลกุตตรจิตและโลกิยจิต แล

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 386 กับรูปไม่มี, รูปที่เป็นเพียงอารมณ์แห่งนามซึ่งบังเกิดเพราะอาศัยวัตถุ นั่นแล ชื่อว่าอาลัมพนะ เพราะฉะนั้น นามเหล่านั้น ก็ไม่มีการ รังเ

ในหน้านี้มีการวิเคราะห์อัตถิปัจจัยและอวิคตปัจจัย โดยอธิบายความหมายและบทบาทของนามรูปและอารมณ์ที่เกิดจากวัตถุ ในการสัมประโยค ธรรมต่างๆ ที่ไม่มีการรังเกียจ หากมีอัตถิปัจจัยและอวิคตปัจจัยระบุเอาไว้ ถึงแม้

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 105 อาศัยแห่งกุศลธรรมนั้น ๆ นับว่าเป็นการรวมเอาไว้ เพราะทำ ความไม่กระจัดกระจาย (แห่งกุศลธรรมนั้น ๆ) เพราะเหตุนั้น ท่าน จึงเรียกว่าศีล เพราะอรรถว่าเป็นราก

บทความนี้สำรวจความสำคัญของศีลในวิสุทธิมรรค โดยอธิบายว่าศีลนั้นเป็นรากฐานของกุศลธรรม มีอานิสงส์สำคัญ สามารถแบ่งออกเป็นหลายประเภท และเจาะจงถึงปัญหาความเศร้าหมองและความผ่องแผ้วที่เกิดจากการขาดศีล การรวบร

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 120 ภิกษุรู้ธรรม ๓ อย่าง (นี้) ภาวนาย่อมสำเร็จ က มีอธิบายอย่างไร ? มีอธิบายว่า ธรรม ๓ อย่างนี้ มิได้เป็น อารมณ์ของจิตดวงเดีย…

ในบทนี้มีการอธิบายธรรม ๓ อย่างที่สำคัญต่อการสำเร็จในภาวนา โดยกล่าวถึงวิธีการที่ภิกษุตั้งสติในการนำธรรมเหล่านี้มาใช้ในการฝึกจิต โดย…

…ปฏิสัมภิทามรรค) ว่า นิมิต ลมอัสสาสะ ลมปัสสาสะ มิได้เป็น อารมณ์ของจิตดวงเดียวกัน แต่เมื่อภิกษุไม่รู้ ธรรม ๓ อย่าง (นี้) ภาวนาก็ไม่สำเร็จนิมิต ลมอัสสาสะ ลมปัสสาสะ มิได้เป็นอารมณ์ ของจิตดวงเดียวกัน แต่เมื่อภิกษุรู้ธ…

ในบทนี้กล่าวถึงกรรมฐานที่เกิดจากสัญญา และการทำความเข้าใจเกี่ยวกับจิตที่มีลมอัสสาสะและปัสสาสะเป็นอารมณ์ โดยอธิบายว่าจิตที่เกี่ยวข้องกับแต่ละอารมณ์นั้นเป็นจิตดวงหนึ่งซึ่งมีธรรม ๓ ข้อเป็นตัวกำหนด หากไม่ม

ประโยค - วิถีมังกรแห่งภาค ๓ ตอนที่ ๑๗๐ ความแก้ก็เป็นทุกข์อย่าง ๑ ความตายก็เป็นทุกข์อย่าง ๑ ความเศร้าใจ ความคั่คราญ ความไม่สบายกาย ความเสียใจ ความคับแค้น ก็เป็นทุกข์แต่ละอย่าง (นับ ๕) ความประสบเข้ากับ

บทนี้พูดถึงความทุกข์ที่เกิดจากการมีและสูญเสียนั้น รวมถึงความความอยากที่ไม่ได้รับ และการตอบข้อสงสัยเกี่ยวกับพระพุทธธรรมว่าเพราะเหตุใดพระองค์ไม่ทรงอธิบายเรื่องพยัญในบางกรณี ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความซับซ้อน